Waarderingsdeskundigen bij de geschillenregeling: vrijheid, blijheid?

De auteur bespreekt de rol van waarderingsdeskundigen bij de geschillenregeling. Het artikel ziet op drie thema’s, namelijk: het aantal deskundigen, de keuze voor de deskundige en de vraagstelling. De auteur observeert dat de praktijk van de benoeming van één deskundige, hoewel kostenbesparend, de controle door collega-deskundigen beperkt. Andere waarborgen inzake de waardering, zoals kennis en ervaring van de deskundige en een adequate vraagstelling, zijn daarom van groot belang. De auteur doet suggesties om de waardering nader te objectiveren en meer gedragen te maken. Zo stelt de auteur voor dat partijen vooraf afspraken met de deskundige maken over de waardering, het liefst onder toeziend oog van de rechter. De auteur steunt in het verlengde hiervan het Wetsvoorstel aanpassing geschillenregeling en verduidelijking ontvankelijkheidseisen enquêteprocedure (Wagevoe) om de Ondernemingskamer bij de geschillenregeling als enige feitelijke instantie aan te wijzen.